Usłyszałem jak Sue śpiewa. Robiła to przepięknie!
-Pięknie śpiewasz.-stwierdziłem. Sue zarumieniła się i przestała śpiewać.
-Nie prawda. A po drugie miałam nadzieję, że mnie nie słyszysz.-powiedziała.
-Mam dobry słuch jak na wilka, a po drugie mam specjalne moce, które zostały mi się jeszcze z czasów, jak należałem do bogów wilczego świata.-uśmiechnąłem się do niej.
-Byłeś jednym z bogów świata wilków?-spytała z niedowierzaniem.
-Tak.-odparłem.
-A jakie masz jeszcze specjalne zdolności?-spytała z zaciekawieniem.
-Eh...Nie wiem czy powinienem ci to pokazywać, ale...-powiedziawszy to, zmieniłem wygląd na prawdziwy. Czułem na sobie ciężkie futro. Sue zobaczywszy mnie zachwiała się a ja ją szybko podtrzymałem.
-Rozumiesz już?-zapytałem powstrzymując się od śmiechu.
-Jesteś...Przecudnie boski!-wyszeptała z wielkimi oczami.
-Mam wiele jeszcze innych specjalności ale nie chcę mi już się pokazywać.-nadal nie zmieniłem wyglądu i wadera przysunęła się znacząco do mnie. Wiedziałem co się może za tym kryć, więc musiałem jej coś uświadomić.
-Znasz już moją partnerkę, prawda?-spytałem.
-Och, tak.-minę miała jakby trochę przygnębioną.
-Może przejdziemy się poznać resztę watahy?-zaproponowałem.
~Sue?~
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz